“ အမ ဂမုန္းနက္ကိုသိလား . . သမီးအဲဒါစားခ်င္လုိ႔”
လွည္တန္းက ေရႊမွာ ပဲၾကာဆံသုတ္စားေနရင္း မဆီမဆိုင္ ေမးလာတဲ့ ေမဇြန္႕အေမးကို
“ အြန္း . . ဘာႀကီးတုန္း သိဘူး . . ၀ါးစရာလား” ဆုိေတာ့
“ ဟုတ္တယ္ စားလို႔ရတယ္ ။ တအားရွားတယ္ေလ ။ တစ္ခါစားထားရင္ ဗိုက္မဆာေတာ့ဘူးတဲ့ ။ သမီးလဲ ၀တၳဳစာအုပ္ေတြထဲက ေတာတြင္းအေတြ႕အႀကဳံေတြထဲမွာ ဖတ္ဖူးတာ ။ ဂမုန္းနက္တစ္ခါစားထားၿပီးရင္ ဗိုက္မဆာေတာ့ ေကာင္းတယ္ေလ ။ အခုလဲ ရွိရင္ေကာင္းမယ္ ” တဲ့။ ဒီေကာင္ ၀တၳဳေတြဖတ္ၿပီး စားခ်င္လာပုံရတယ္။ “ ဟာ . . ဗိုက္မဆာဘူးဆိုရင္ စားရသက္သာေပမယ့္ ပ်င္းေတာ့ပ်င္းစရာႀကီးထင္တယ္ ။ ပဲၾကာဆံသုတ္ ေလးဘာေလး
တစ္ခါတစ္ေလစားဖို႔ေတာင္ အစာစားခ်င္စိတ္မရွိရင္. . စားလို႔အရသာမရွိဘူးျဖစ္မွာေပါ့ ။ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ခ်ိန္ေတာ့ အစာမစားခ်င္တာက ပ်င္းစရာႀကီးျဖစ္မယ္ ထင္တယ္” လို႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ . . အစာစားဖို႔စိတ္မရွိရင္ သူမ်ားေတြကိုယ့္ေရွ႕မွာ အားရပါးရစားျပေနလဲ . . ကိုယ္ကေတာ့ အရသာမခံစားတတ္တဲ့ နလပိန္းတုန္းႀကီးလို စပ္တယ္ ၊ ခ်ဥ္တယ္ ၊ ငန္တယ္ ၊ ခါးတယ္ ဘာမွမရွိ စိတ္လႈပ္ရွားစရာမရွိ အစာမစားခ်င္တဲ့စိတ္ တေျပးတည္းႀကီးဆီမွာ
ဘယ္ေလာက္ ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတုန္း။ တစ္ခါတစ္ခါ နတ္ျပည္တို႔ဘာတုိ႔အေၾကာင္း လူေတြေျပာသေလာက္ေတြးမိရင္ . . စာေမးပြဲေတြဘာေတြ မရွိေတာ့ က်လို႔၀မ္းနည္းစရာလဲမရွိ ေအာင္လို႔၀မ္းသာစရာလဲမရွိ တေျပးတည္းခံစားမႈႀကီးက စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတာ့ မရွိဘူးျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဒီေတာ့ နတ္ျပည္သြားမေနေတာ့ဘူး . . ေခြးျဖစ္တာကမွ အမဲသားစားရတဲ့ေန႔ဆိုေပ်ာ္ ၀ါးတီးမမိုက္တဲ့ေန႔ဆို ၀မ္းနည္းနဲ႔ နည္းနည္းပိုစိတ္လႈပ္ရွားဖို႔
ေကာင္းေသးတယ္ ဟုတ္ဖူးလား။ (ေခြးျဖစ္ခ်င္စိတ္ တအားမ်ားေနပုံကေတာ့ နတ္နဲ႔ေခြးေတာင္ ေခြးဖက္မ်က္ႏွာလုိက္လိုက္ေသးတယ္ :P)
ေမဇြန္က ဆက္ေျပာတယ္ . .
“ ၿပီးေတာ့ ဂမုန္းနက္က တစ္သက္လုံးမဆာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့အမရ ။ အခ်ိန္အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိပဲ မဆာတာတဲ့ ။ အဲ့ေတာ့ ဒီလတစ္ခုခု၀ယ္စရာရွိတယ္ဆို ဂမုန္းနက္စားထားၿပီး ၀ယ္ပစ္လုိက္ ။ အစာစားဖို႔ ပိုက္ဆံမရွိတာကို စိတ္မပူရေတာ့ဘူးေလ အမရ” ဆိုေတာ့ . . အဲဒါကို သေဘာက်သြားတယ္ . . ။ လကုန္ခါနီးေလာက္ဆို ပိုက္ဆံျပတ္ျပတ္ေနတတ္ၿပီး စားဖို႔သြားဖို႔ ပူပန္ရတဲ့ဆီကေန အဲဒီ ဂမုန္းနက္ဆိုတာစားၿပီး ေအးေဆးဒူးနန္႔ေနလုိ႔ရရင္ မဆုိးဘူးလို႔ ေတြးမိတာကိုး။ အြန္း ဒါေတာင္ ေခငယ္ပိုက္ပိုက္အသုံးတတ္ပုံနဲ႔က လကုန္ခါနီးေတာင္မဟုတ္ပါဘူး . . လအစေလာက္ဆုိရင္ေတာင္ စစားရေလာက္တယ္။ ဒီတစ္ခါ႐ုံးေလးဘာေလးပိတ္ရင္
ရခုိင္႐ိုးမထဲသြားၿပီး ဂမုန္းနက္ရွာရေကာင္းမလား ။
အဲလိုသာဆို NGO ေတြဘာေတြလဲ မရွိဆင္းရဲသားနဲ႔ ဒုကၡသည္ေတြကို ဆန္လွဴတာတို႔ စားစရာလွဴတာတို႔ထက္ ဂမုန္းနက္ရွာၿပီး လွဴသင့္တယ္ ။ ေရႀကီးလို႔ လယ္ေတြပ်က္သြားလဲ မပူရဘူး။ ဂမုန္းနက္စားၿပီး ေန႐ုံပဲ။ လူေတြမ်ား အပင္ပန္းခံၿပီး အစာစားရဖို႔ အလုပ္ေတြလုပ္ေနလုိက္ၾကတာ ။ ဂမုန္းနက္သာ ရွိရင္ စား ၀တ္ ေန မွာ စားအတြက္ မလိုေတာ့ဘူး ။ ၀တ္ . . ေနအတြက္ပဲ လုပ္ရေတာ့မယ္။ ဒါ့အျပင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရးမွာ ဂမုန္းနက္က အဓိကဇာတ္လုိက္ျဖစ္လာေတာ့မွာဆုိေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ႕ စီးပြားေရးအႀကံေပးေတြလဲ ဒီဂမုန္းနက္ရွာၿပီး မ်ဳိးယူတာတို႔ ဂမုန္းနက္ထုတ္လုပ္တာတို႔ ဂမုန္းနက္သုေတတနတို႔ လုပ္ဖို႔ အႀကံေပးသင့္တယ္ ။ ဒီလူေတြ စီးပြားေရးဘာက်မ္းညာက်မ္းႀကီးေတြထက္ ေတာတြင္းမုဆိုး၀တၳဳေတြပိုဖတ္သင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္ ။
ဒါမယ့္ ဒီဂမုန္းနက္ရွာေဖြေရးကို လက္ဖက္ရည္ဆုိင္နဲ႔ စားေသာက္ဆုိင္ဖြင့္တဲ့လူေတြကေတာ့ ဘယ္အားေပးမလဲ ။ အစာစားဖို႔မစဥ္းစားေတာ့တဲ့ လူေတြၾကားမွာ ေရႊေကာင္းက ဆိတ္ေကာင္လုံးကင္ဆိုတာလဲ မ်က္ႏွာငယ္လိုက္မယ့္အျဖစ္။ ၿပီးေတာ့ . . ဂမုန္းနက္နဲ႔သာဆိုရင္ YKKOေရွ႕ကလဲ ဂလုဂလုနဲ႔တံေတြးၿမိဳခ်ၿပီး ျဖတ္ေလွ်ာက္ရမယ့္အျဖစ္ေတြ မရွိႏုိင္ေတာ့ဘူး ။ ဒီေတာ့ ဆုိင္ေတြက လာစားမယ့္သူေတြတိုးလာေအာင္ အစားအေသာက္ကို အဓိကမဟုတ္ဘဲ တျခားစြဲလန္းစရာေတြနဲ႔ ဆြဲေဆာင္လာၾကရေတာ့မယ္ ။ ဆုိင္လာမယ့္သူေတြရဲ႕ အစာစားခ်င္စိတ္ထက္ တျခားလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ထည့္စဥ္းစားၿပီး ၀န္ေဆာင္မႈေတြ ေပးရေတာ့မယ္ မဟုတ္လား။
အဲလိုဆိုမွ စဥ္းစားမိတယ္ . . ျမန္မာမွာ အစားအေသာက္ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ လူစည္ေနတဲ့ စားေသာက္ဆုိင္နာမည္ခံေတြရွိေနတာ ၾကာပါပေကာ။ အဲလိုဆိုင္ေတြသြားတဲ့လူေတြက အစားအေသာက္စားဖို႔ထက္ တျခားအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္က ပိုေနတတ္တယ္။ ဒီေတာ့ . . အဲလိုလူေတြက ဂမုန္းနက္ရထားတဲ့လူေတြမ်ားလား။ မေသေတာ့ မေသခ်ာေပမယ့္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ေတာ့ ရွိတယ္။ ႐ိုးမသြားၿပီး ဂမုန္းနက္မရွာဘဲ ဒီလူေတြဆီက ကပ္ေတာင္းတာက ပိုေသခ်ာမလား။ (လိပ္စာကဒ္ေတာင္းတာမဟုတ္ပါ . . :D) ဂလိုေတြးမိေတာ့ . . ဟ တစ္ခ်ဳိ႕လဲ အဲဒါလုပ္ေနၾကတာပါလား။ ဒီလိုလူေတြနဲ႔ရင္းႏွီးေအာင္ေပါင္းၿပီး ဂမုန္းနက္ေတာင္း ကိုယ္ရွာတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို တျခားအလွအပေတြ ဖုန္းေတြ ကားေတြဆီမွာ အကုန္အက်ခံႏိုင္ေနၾကတဲ့သူေတြလဲ ရွိသဟလို႔ ေတြ႕ျပန္ေရာ။ ဒါဆို ဂမုန္းနက္ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ျပန္႔ပြားေနတာ ေသခ်ာေနၿပီ ။ ေခငယ္တစ္ေယာက္ အသိေနာက္က်ေလျခင္း။
ေနာက္ဆက္ၿပီး ေခငယ္က “ ဒါဆို စားဖို႔ပိုက္ဆံ တအားရွိတဲ့လူက် ဂမုန္းျဖဴေတြစားရမွာထင္တယ္ ။ ဂမုန္းျဖဴဆိုေတာ့ ဂမုန္းနက္နဲ႔ေျပာင္းျပန္ ခနတုိင္းစားခ်င္ေသာက္ခ်င္ ျဖစ္မလားမသိဘူး ”လို႔ေျပာေတာ့ . . ေမဇြန္က “ ဟားဟား . . အဲလိုသာဆို သမီးတုိ႔ ဂမုန္းျဖဴမစားမိေအာင္ အေသအလဲေရွာင္ရမယ္ ” တဲ့။
အခုတေလာ ဟိုဟာစားခ်င္ ဒီဟာစားခ်င္ျဖစ္ျဖစ္ေနတာ ေခငယ္ကိုယ္တုိင္မသိလုိက္ဘဲ ဂမုန္းျဖဴမ်ား စားမိသလား။ စားခ်င္စိတ္သာရွိၿပီး ၀ယ္စားစရာပိုက္ဆံမရွိေတာ့ ပါးျခဳပ္တပ္ၿပီး ျမက္ခင္းထဲလႊတ္ခံရတဲ့ႏြားလို ျမင္သာျမင္ရ မၾကင္ရတဲ့ဘ၀ ။ ဒါ ေခငယ္၀ယ္စားေနက် ထမင္းဆုိင္လက္ခ်က္ပဲျဖစ္ရမယ္ ။ စားခ်င္စိတ္ အခ်ိန္တိုင္းျဖစ္ေနတာ ဘာလို႔လဲလုိ႔ စဥ္းစားမရတာ . . အခုေတာ့ သိၿပီ ။ ဒီလိုလုပ္ႀကံလုိ႔ ရ႐ုိးလား ။ စားေနက် လမ္းေဘးဆုိင္ကို FDA နဲ႔တုိင္ရမယ္။
“ အမ . . ၀ၿပီလား . . သမီးေတာ့ မ၀ဘူး ” လို႔ နံ႐ိုးေပါင္းေကာ္ရည္တစ္ပန္းကန္စားအၿပီးမွာ ေမဇြန္က ေခငယ့္ ပဲၾကာဆံပန္းကန္ေျပာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း ေမးေတာ့ . .
“ ေဟ့ေအး . . မ၀ဘူး . . ဒါမယ့္ထပ္မစားေတာ့ဘူး ။ အိမ္မွာ မနက္က ဟင္း၀ယ္ထားတာ က်န္ေသးတယ္။ က်ဳပ္ႀကိဳက္တဲ့ဟင္း ရွိတယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္နဲ႔ ငါးဥေၾကာ္ ။ ျပန္ရင္ ထမင္းစားဦးမွာ ” လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။ “ ေအာ . . အမက ငါးဥႀကိဳက္တာလား” တဲ့ ။
“ ဟုတ္ဖူး . . က်ဳပ္၀ယ္စားတဲ့ဆိုင္ေလးက ဘာဟင္းမွခ်က္တာ မေကာင္းဘူး။ အသားလဲဒီအရသာ . . အရြက္လဲ ဒီအရသာ . . ဘာမွစားမေကာင္းဘူး ။ ဒါမယ့္ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္တစ္ခုေတာ့ ေကာင္းသဟ ။ အဲ့ဆုိင္မွာ က်ဳပ္အႀကိဳက္ဆုံးက ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ ” လို႔ ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္။
ေခငယ္၀ယ္စားတဲ့ဆုိင္က ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္က စားလုိ႔အေတာ္အဆင္ေျပတယ္ ။ သြား၀ယ္တာေနာက္က်တဲ့ေန႔ဆို ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ မရေတာ့ဘူး။ တျခားဟာစားေပေတာ့ပဲ ။ အဲ့ေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ရလာတဲ့ေန႔ဆို ထီေပါက္သလိုပဲ ၀မ္းသာတယ္။ ထီေတာ့ မေပါက္ဖူးေပမယ့္ ေခငယ္က ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ရတဲ့ေန႔ဆို ေပ်ာ္ေတာ့ . . ေအာ ထီေပါက္တဲ့လူေတြလဲ ငါ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္၀ယ္လို႔ရသလိုပဲ ၀မ္းသာမွာပါလားလို႔ ေတြးမိတာကိုး :P . . ။
ဒါနဲ႔ ဒီေန႔မနက္က် . . အင္တာနက္မွာ ဂမုန္းနက္လုိ႔ ႐ိုက္ရွာလုိက္ေတာ့ . . ဂမုန္းနက္က ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ ဘာသာျပန္ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္နာမည္လို႔လဲျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ http://www.thupyadict.com/ မွာက် ဂမုန္းမ်ဳိး ၃၁ပါးမွာ ဂမုန္းနက္က အာဟာရသိဒၶိေျမွာက္တယ္လို႔ မေရးထားေပမယ့္ ကိုယ္ေပ်ာက္တယ္ဆိုပါလား ။ သု၀ဏၰဓမၼရာဇ္ျဖစ္၏ ဆိုတာက ပါေသးတယ္ ။ အဲဒါကိုေတာ့ ဘာျဖစ္တယ္မသိဘူး ။ ေခငယ္က ဗဟုသုတၾကြယ္၀တယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္သိလိမ့္မတုန္း ။
ေဟာ . . ေျပာရင္းဆိုရင္း ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ၿပီ . . ဂမုန္းနက္မစားထားေတာ့ ဗိုက္ဆာလုိက္တာ။ ဂမုန္းနက္ေၾကာ္ (အဲေလ) ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ စားဖို႔ သြားမွ။ ေနာက္ေန႔ေတြက် ေမဇြန္ေျပာတဲ့ ဂမုန္းနက္အေၾကာင္းပါတဲ့ ေတာတြင္းအေတြ႕အႀကဳံစာအုပ္ေတြ ငွားဖတ္ရဦးမယ္။ ဒါမွ ဘယ္နားရွာရမယ္သိေအာင္ေပါ့ . . ေနာက္ေန႔ေတြ လေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေခငယ္ေပ်ာက္ေနရင္ စိတ္မပူၾကဖို႔ အားလုံးကိုမွာခဲ့ရမယ္ . . ဂမုန္းနက္သြားရွာတယ္လို႔ . . မွတ္ယူၾကပါကုန္ေပါ့ . . . :D . . ။
ေမဇြန္နဲ႔ေျပာရင္း ေပါက္ကရေတြးမိလုိ႔ ေရးထားတာ . .
ခေရငယ္(2011/08/31)
