မိုးေတြရြာလာၿပီ . .
အေတြးနဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေပၚေလွ်ာက္လာရင္း ထီးကိုဖြင့္ေဆာင္းလိုက္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိထားလိုက္မိေတာ့ ထီးဖြင့္ေဆာင္းၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ေနတာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းပါလား။ တကယ္က မိုးစက္ေသးေသးေလးေတြ ဖြဲဖြဲက်တာေတာင္မဟုတ္ေသးဘူး။ တကယ့္ေသးေသးေလးေတြက တစ္ခါတစ္ေလမွ က်လာတာမ်ဳိး ဘယ္သူက ထီးထုတ္ေဆာင္းမွာလဲ။ ကၽြန္မဆို ခါတုိင္းမိုးစက္ေတြခပ္စိပ္စိပ္က်လာသည္ထိ ခပ္သည္းသည္းရြာတာမဟုတ္သည္ထိ ေပေတၿပီး ဒီတုိင္းေလွ်ာက္ေနတတ္ေသးတာ။ ေတာ္တန္႐ုံမုိးရြာတာေလာက္မ်ား . . ရန္ကုန္နဲ႔အတူအသားက်လို႔ သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ျဖစ္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ခု တစ္ခါတစ္ေလမွ ေသးေသးေလးတစ္ေပါက္ေလာက္က်တဲ့ မိုးစက္ေလးေတြကို အလန္႔တၾကား ထီးထုတ္ေဆာင္းေနမိတဲ့ စိတ္အေျခအေနကို သတိရသြားတယ္။ နာက်င္ထိတ္လန္႔တတ္တဲ့စိတ္က မိုးစက္ေသးေသးမႈန္မႈန္ေလးဒဏ္ကိုေတာင္ အသည္းခိုက္မတတ္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၿပီလား။ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း ေဆာင္းေနတာမို႔ ထီးကိုပိတ္ပစ္လုိက္ရေကာင္းမလား။ ဒါေပမယ့္ ပိတ္လုိက္ရင္လဲ သူမ်ားေတြသတိမထားမိတဲ့ မုိးစက္ေသးေသးေလးေတြဒဏ္ကို ကၽြန္မအလူးအလဲ ခံႏုိင္ပါ့မလားေတြးလိုက္ေတာ့ မပိတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ တစ္လမ္းၿပီးတစ္လမ္းျဖတ္ေလွ်ာက္လာရင္း . . ကၽြန္မေနတဲ့ေနရာဆီ ေရာက္လာခဲ့တယ္။
ေလတိုးေနတာကို သိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆုိ ကၽြန္မခ်မ္းေနခဲ့တယ္ေလ။ ဟိုးး . . ဒီဇင္ဘာတုန္းကရခဲ့ဖူးတဲ့ ေအးစက္ျခင္းမ်ဳိး။ ဟိုး . . ဒီဇင္ဘာတုန္းက ေရခဲမႈန္ပါတဲ့ေလေတြ စိတ္ဖ်ားတဲ့အခ်ိန္ဆို ကၽြန္မကိုခ်မ္းခုိက္ခိုက္တုန္ေစတယ္။ မုန္းတယ္ ဒီဇင္ဘာ . . ရက္စက္ဖို႔ရည္ရြယ္ရင္ကၽြန္မရဲ႕မုိးရာသီထဲ၀င္မလာနဲ႔။
အေတြးနဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေပၚေလွ်ာက္လာရင္း ထီးကိုဖြင့္ေဆာင္းလိုက္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိထားလိုက္မိေတာ့ ထီးဖြင့္ေဆာင္းၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ေနတာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းပါလား။ တကယ္က မိုးစက္ေသးေသးေလးေတြ ဖြဲဖြဲက်တာေတာင္မဟုတ္ေသးဘူး။ တကယ့္ေသးေသးေလးေတြက တစ္ခါတစ္ေလမွ က်လာတာမ်ဳိး ဘယ္သူက ထီးထုတ္ေဆာင္းမွာလဲ။ ကၽြန္မဆို ခါတုိင္းမိုးစက္ေတြခပ္စိပ္စိပ္က်လာသည္ထိ ခပ္သည္းသည္းရြာတာမဟုတ္သည္ထိ ေပေတၿပီး ဒီတုိင္းေလွ်ာက္ေနတတ္ေသးတာ။ ေတာ္တန္႐ုံမုိးရြာတာေလာက္မ်ား . . ရန္ကုန္နဲ႔အတူအသားက်လို႔ သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ျဖစ္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ခု တစ္ခါတစ္ေလမွ ေသးေသးေလးတစ္ေပါက္ေလာက္က်တဲ့ မိုးစက္ေလးေတြကို အလန္႔တၾကား ထီးထုတ္ေဆာင္းေနမိတဲ့ စိတ္အေျခအေနကို သတိရသြားတယ္။ နာက်င္ထိတ္လန္႔တတ္တဲ့စိတ္က မိုးစက္ေသးေသးမႈန္မႈန္ေလးဒဏ္ကိုေတာင္ အသည္းခိုက္မတတ္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၿပီလား။ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း ေဆာင္းေနတာမို႔ ထီးကိုပိတ္ပစ္လုိက္ရေကာင္းမလား။ ဒါေပမယ့္ ပိတ္လုိက္ရင္လဲ သူမ်ားေတြသတိမထားမိတဲ့ မုိးစက္ေသးေသးေလးေတြဒဏ္ကို ကၽြန္မအလူးအလဲ ခံႏုိင္ပါ့မလားေတြးလိုက္ေတာ့ မပိတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ တစ္လမ္းၿပီးတစ္လမ္းျဖတ္ေလွ်ာက္လာရင္း . . ကၽြန္မေနတဲ့ေနရာဆီ ေရာက္လာခဲ့တယ္။
ေလတိုးေနတာကို သိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆုိ ကၽြန္မခ်မ္းေနခဲ့တယ္ေလ။ ဟိုးး . . ဒီဇင္ဘာတုန္းကရခဲ့ဖူးတဲ့ ေအးစက္ျခင္းမ်ဳိး။ ဟိုး . . ဒီဇင္ဘာတုန္းက ေရခဲမႈန္ပါတဲ့ေလေတြ စိတ္ဖ်ားတဲ့အခ်ိန္ဆို ကၽြန္မကိုခ်မ္းခုိက္ခိုက္တုန္ေစတယ္။ မုန္းတယ္ ဒီဇင္ဘာ . . ရက္စက္ဖို႔ရည္ရြယ္ရင္ကၽြန္မရဲ႕မုိးရာသီထဲ၀င္မလာနဲ႔။
